Popayan -Silvia - Salento

Maandag 4 mei: busreis Popayan - Silvia + paardrijden in de bergen van Silvia
Vandaag maar eens wat relaxter te werk gaan. Na het ontbijt in het hostal neem ik de bus die rechtstreeks naar Silvia gaat. De reis duurt nog geen 1,5 uur, heerlijk!
Ik heb gehoord dat Hospedaje El Paisa goed is en ik neem daar mijn intrek. Volgens mij ben ik de enige gast, maar dat is niet zo erg.
Silvia is een heel klein rustig dorpje omringd door bergen met een mooi plein voor de kerk waarop bloeiende bomen staan. Het is alleen "bekend" vanwege zijn indianenmarkt op dinsdag.
Vanmiddag ga ik paardrijden: 2 uur voor zo'n 5€! Het is hier prachtig. Wel een ruig terrein op verschillende plekken. Volgens mijn gids rijden we oa over een pad waar Simon Bolivar nog geweest is.
Tegen 4 uur ben ik terug bij het stadje, waar ik enkele (oa blonde) stewardessen van de KLM tegen het lijf loop. Zij zijn echt bijzonderheden hier.
Het restaurant bij het hostal blijkt na 6 uur gesloten, zodat mijn avondeten bestaat uit rijstballen waarin groenten en kip (lekker) en een kop Cafe Tinto die de dame van het mini-restaurant me aanbiedt. Cafe Tinto is koffie met gemalen vanille. Behoorlijk zoet, maar lekker.
En dan op tijd slapen in mijn uitgestorven hostal.

Dinsdag 5 mei - markt Silvia - Salento
Ik sta om 6.15 uur op om al vroeg op de markt te zijn. Eerst een beetje rondlopen en vast enkele foto's maken. De marktkramen zijn rond deze tijd nog lang niet allemaal ingericht, maar het is al tamelijk druk met veel indigenos in hun prachtige kleurrijke klederdracht staand en zittend op straat.
 De klederdracht bestaat voor de vrouwen uit een diepblauw-paarse omslagdoek, afgewerkt met een roze rand, meestal een rok in dezelfde kleur of in zwart afgewerkt met een bies, hoge schoenen, een veel-rijige witte kralen ketting, oorbellen en een zwarte hoed of een soort platgeslagen rieten pannenkoek-hoed (dat is de meer traditionele hoed). Ze zijn vaak aan het twijnen of spinnen en hebben dus een spintol bij zich en een - veelal roze - tot tasje geknoopte doek, waar de wol in zit. Er zijn ook heel veel mannen in klederdracht: een 3/4 zwarte broek of paars-blauwe rok, hoge schoenen - sinds met roze veters -, soms een zwarte hoed, veelal een gebreide, gestreepte oranje-bruin-creme gekleurde das en een soort grijze of zwarte poncho afgewerkt met biezen.

Bij 1 van de vrouwen koop ik een witte kralen ketting als souvenir: ze zakt in 1 keer in prijs van 10.000 naar 5.000. En ik mag een foto nemen.
Om 8 uur nogmaals even naar de bibliotheek: de enige plek in het dorp waar wifi is!, zodat ik nu weer een reisblog kan uploaden en vanmiddag tijdens de busreizen nog weer een nieuw blog kan schrijven zodat ik eindelijk weer eens helemaal bij ben! Hopelijk volgen vanavond of morgen ook de foto's van de afgelopen weken.

 Dan naar de overdekte markt. Mooi en kleurrijk met al het fruit. En wat hebben ze veel verschillende soorten en kleuren aardappels. Ik eet bij een kraampje verschillende kleine gerechten als ontbijt en neem er een Cafe Tinto bij. In totaal kost dit me 2.500 cop, ongeveer 1€!

Rond 10 uur wil ik de bus hebben. Jammer om al weg te gaan, maar ik heb een lange reis voor de boeg. Om 10.15 eerst naar Piendamo, ongeveer een half uur rijden. Daar overstappen naar Cali. Dat gaat gelukkig vlot. In Cali moet ik overstappen naar Armenia en vandaar naar Salento in het hart van het koffie-gebied.
Uiteindelijk ben ik na 4 bussen en 8 uur reizen rond 17.45 bij Hostal La Floresta.
Vanavond maar eens goed eten: het restaurant dat ik had uitgezocht is helaas gesloten tot juli, maar El Eliana is een goed alternatief. Heerlijke forel in curry en zelfs een prachtig Brownie-met-sinaasappel toetje.